PIWULANGAN: Bocah-bocah nembe ing piwulangan kelas. |
Basa
Jawa salah siji kabudayan Jawa kang kudu diuri-uri. Awit, kita, mligine wong
Jawa, yen gelem ndeleng kanthi premati ing bebrayan agung (masyarakat) Jawa, meh wae
akeh wong kang ora mangerteni basa Jawa. Ateges, akeh wong Jawa kang kelangan
basa asline. Ora mung ing kalangane bocah-bocah, wong tuwa uga padha wae, akeh
sing ora migunakake basa Jawa nalika pirembagan, apa kuwi ing omah, apa kuwi
ing masyarakat.
Coba
titinen ing brayat-brayat Jawa sacedake Penjenengan, ing saben dina mesthi
migunakake basa Indonesia nalika nembe pirembagan. Apamaneh ing lembaga-lembaga
pamarentah. Wis bisa kasimpulake yen kabeh mesthi migunakake basa Indonesia
awit ana aturan kang ngiket supaya ing lembaga-lembaga pamarentah migunakake
pengantar basa nasional, yaiku basa Indonesia.
Ananging kanggone SMP 1 Jati, Kudus, Jawa Tengah (Jateng), kang mapan ing Desa Getas Pejaten, Jati, Kudus, persis ing sisih lore Museum Kretek, ana dina kang dienggo kabiasan nguri-nguri basa Jawa. Saben Dina Kamis, cacahe kaping pindho sawulan pancen dianakake kabiasan nganggo basa Jawa ing kalangane murid lan guru, dene ing rong Kamis liyane kabiasan nganggo basa Inggris. Wawanrembag bab apa wae ing sanjabane piwulangan (pembelajaran) kaatag nganggo basa Jawa. Yaiku wawanrembage murid karo murid, murid karo guru, guru karo guru. Cikben basa Jawa nduweni ruang bisa ngrembaka.
Sanadyan
sekolah wis ngupakara basa Jawa kanthi ngono, nganti saiki bocah-bocah isih
durung wanuh marang basa Jawa kanthi banget. Kahanan kang padha uga nemahi para
guru. Tegese, para guru uga kurang wanuh marang basa Jawa. Migunakake basa Jawa
ing wawanrembag mung kala-kala. Iku wae basane ora cocok karo unggah-ungguhing
basa Jawa kang bener.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar